Socialistische Unie

De Socialistische Unie (SU) was gedurende de heetste jaren van de Koude Oorlog de enige politieke partij die zich op een principieel pacifistisch standpunt stelde. Het initiatief tot oprichting van de partij was genomen door de Rotterdamse ingenieur Carlos Pronk. Op 10 december 1949 verscheen van zijn hand een oproep in het links-socialistische blad De Vlam om te komen tot de oprichting van een nieuwe socialistische partij als alternatief voor de stalinistische Communistische Partij Nederland (CPN) en de halfslachtige PvdA. Een kleine drie maanden later, op 5 maart 1950, werd op een vergadering te Utrecht de Socialistische Unie opgericht. Pronk, die zelf secretaris van de partij werd, had verschillende dakloze links-socialisten en oud SDAPleden, die zich niet bij de voor de politionele acties verantwoordelijke PvdA thuis voelden aan zich weten te binden. Kort na de oprichting verscheen het eerste nummer van het partijblad De Stem van de Socialistische Unie, waarin behalve Pronk ook de journalist C. Houwaard en de partijvoorzitter Dik Noordewier artikelen schreven. De Socialistische Unie zag het als zijn taak, zo heette het in het blad, ‘de ziekte van de bewapening die over de aarde waart’ te bestrijden. Totale internationale ontwapening, te beginnen in Nederland, was dan ook de voornaamste doelstelling van de partij. Deze zou echter slechts kunnen slagen als zij gepaard ging met een grondige verandering van het sociaaleconomische systeem. De Socialistische Unie weigerde voorts te kiezen tussen de twee machtsblokken. In het door de Koude Oorlog gedomineerde politieke klimaat was het een afwijkend geluid. In het openingsnummer heette het dan ook: ‘Vereenigt U, gij abnormale, idealistische, onpractische, bescheiden gewone mensen. Laat ons niet met de prominenten ten onder gaan! Redt ook hen!’ (Historici.nl)

Jaren vijftig

Ambtsberichten/veldrapportages/specifieke berichten in 1956